تا غروب‌ها رایکی یکی برشمرم،قطره قطره اشک‌ها را در هم

با هر نگاهت با جهانم حرف‌ها داریاز کنجِ محزونِ دلم

یک شهرِ مست، عاشق و خراب داری تودربندِ بی‌قرارِ در

صبحِ گیسوی تو روشن، شبِ آغوشم تارهم‌نوازِ نغماتِ دلِ خاموشم

به شوقِ روی تو مجنون ترم زِ هر فرهاد، کمانِ

چکه‌چکه می‌خندی، مشرق از لبت پیداستصادقانه می‌گویم، خانه‌ی خدا این‌جاست

امشب «تو و من» در بزمی: «آب و آیِنه»، قصه‌ای

خوشه‌خوشه گیسویت، باز فصلِ انگور استلُپِّ مطلب آخر که، دل،

❤ ماه از قشنگیِ تو در هم می‌کشد ابروجانا جنایت

❤____تنِ آوازهای من گرفته عِطرِ نامت راهمین حالا به پا